Türkiye gibi gelişmekte olan, tasarruf imkanları sınırlı ve sermayeye ihtiyaç duyan ülke üreticileri gerekli olan sermayeyi temin etmek üzere kredi teminine başvurmayı temel bir işlev haline getirmişlerdir. Türkiye’de de organize olmamış kredi kuruluşları yolu ile tarımsal kredileri sağlama yoluna gidilmektedir.
Türkiye’de tarım sektöründe faaliyet gösteren işletmelerin önemli sorunlarından birisi de finansman ihtiyacıdır.
Tarım işletmeleri; finansman ihtiyaçlarını kendi tasarruflarından, dış kaynaklardan ve devletin mali yardımlarından karşılamaya çalışmaktadırlar.
Türkiye’de Tarım işletmelerinin daha çok aile işletmesi olması sebebiyle elde edilen gelirler, ancak ailenin geçimini sağlamaya yetmekte, bir sonraki tarım sezonu için elde ettikleri kâr yeterli olmadığı gibi çoğunlukla bütçeleri açık vermektedir.
Türk çiftçisi aşağıdaki nedenlerden dolayı tarımsal kredilere ihtiyaç duymaktadır:
* Türkiye'nin verimli toprak yapısı ve teknoloji kullanım düzeyinin düşüklüğü,
* Tarımsal üretimin önemli ölçüde doğa koşullarına açık olarak sürdürülmesi ve tarımın bu şartlardam çok sık etkilenmesi,
* Altyapısı bozukluğu,
* Üretim ve pazarlanmada sorunlu bir pazarlama yapısının bulunması,
* Pazarlama kanallarının üretici ve tüketiciye yarar sağlayacak biçimde gelişmemiş olması,
* Tarım ürünlerinin genelde satış fiyatlarının maliyetin altında gerçekleşmesi,
* Tarımda önemli ölçüde gizli bir işsizliğin bulunması,
* Üreticilerin sorunlu ve yetersiz üretici örgütlenmesi ve örgütlenmenin işlevsizliği.
Türk çiftçisi tarımsal kredileri, muhtemel sermayenin peşin olarak oluması,tarım işletmesinde doğal afetlerle mücadele,zirai mücadele,bitki besleme,hayvanları sağlıklı yaşatma,verimde tutma,yeni arazi ve hayvan edinme,tarımsal üretimini modernleşme amaçlarını gerçekleştirmek için kullanmaktadır.
Kredi kullanmanın gerekçesi ise tarım işletmelerinde; çeşitli hastalık, haşere ve hayvanların verdiği zararlar, savaş ev göçler, işletmelerin küçük ölçekli olması, tarımsal gelirlerinin yetersiz düzeyde olması, üretimin ve kalitenin artırılmasına yönelik yatırımlar, sosyo-ekonomik faktörler kredi ihtiyacı yaratan etkenlerin başında gelmektedir.
Tarımsal krediler; işletmenin finansal açıdan zayıfladığı ve likidite yönünden eksikliğe düştüğü zamanlarda destek olmakta, işletmenin devamlılığının sağlanmasına yardımcı olmaktadır.”
