Tarımsal üretimi yapan kesim genellikle kırsalda yaşamakta ve bu sektörün çoğunluğunu da yoksul çiftçiler oluşturmaktadır. Bu bakımdan karşılaştıkları zorluklar oldukça fazladır. Bunlardan bazıları,
· “Kırsal kesimdeki yoksulların çoğu tarımla uğraştığından, tarımın çeşitlendirilmesi ve ticarileştirilmesi genellikle kırsal gelir artışı ve yoksulluğun azaltılması ilk şart olmalıdır.
· Gelişmekte olan ülkeler, yerli çiftçilere yeterli desteği sağlamak için sınırlı kapasiteye sahiptir. Uluslararası gıda şirketleri, gelişmekte olan ülkeleri iç pazarlarını yabancı tarım ve gıda ürünlerine açmaya zorlamaktadır. Yerli çiftçilerin korunması için ithalat politikaları terkedilerek yerli üretimin azalmasına yol açan düşük ithalat tarifelerinin önüne geçilmelidir.
· İç piyasa fiyatlarının oluşmasında Hükümetler, üretimi ve üreticiyi odak noktası olarak almalı, iç piyasa fiyatlarda tarım ürünü fiyatlarının doğru oluşmasını sağlamalıdırlar.
· Üreticiler tarafından belirlenen fiyatlarla nihai tüketiciler tarafından ödenen fiyatlar arasındaki dengesizlik, kooperatifleşme ile giderilmelidir.
· Parçalanmış ve uzun pazarlama kanalları, aşırı aracı varlığı ve sık fiyat manipülasyonları, zayıf altyapı ve yetersiz hükümet destekleri sorunu ortadan kaldırılmalıdır.
· Tarımsal ürünlerin pazarlanmasında, piyasa bilgilerine sınırlı erişim ve çiftçiler arasında düşük okuryazarlık sorununa orta vadede çözüm bulunmalıdır.
· Gıda işleme endüstrilerinden gelen paketlenmiş ürünlerin mevcudiyetini artırmak için tarıma dayalı endüstri ve sanayi belirli hedefler doğrultusunda desteklenmelidir.
· Küçük tarım işletmelerinin tedarik zincirine entegrasyonunun eklemlenmesi temin edilmelidir.
· Çiftçiler ve küçük işletmeler, yüksek değerli tarımsal üretimin gerektirdiği sermaye, gelişmiş teknolojiler, kaliteli girdiler ve yayım hizmetlerine erişimleri sağlanmalıdır.
· Tarım alanlarının daralması, yoğun gübre ve zirai ilaç kullanımı nedeniyle çevrenin çevresel durumunun bozulması ve gıda güvenliği gibi önemli sorunlar acilen giderilmelidir.
· Tarımsal üretimin yüksek maliyetleri ve düşük kârları, Türkiye'nin tarım sektörünün başlıca dâhili engelleyicileri oldukları için desteklemelerde gerçekçi maliyetler üzerinden politikalar belirlenmelidir.
· Tarımsal üretim sürecinin devamlılığı ve tarımsal verimliliği arttırmak için bilimsel politikalar ve mevzuatlar vücuda getirilmelidir.
· Tarımsal ürün arzındaki mevsimsel dalgalanmalar, düzensiz arz nedeniyle takvim yılı boyunca tarım ürünleri fiyatlarının dalgalanmasının önüne geçmek için Tarımsal Ürün Planlaması akılcı ve bilimsel olmalıdır.
· Çiftçilere, çiftçi pazarında, pazarlara erişim, çiftçilik faaliyetlerini büyüterek pazarlama risklerini azaltma, küçük çiftçilerin mali açıdan uygun operasyonlar kurmalarına zemin hazırlanmalıdır.
· Toptan satışlarda, doğrudan pazarlamada daha yüksek oranlarda kontrol mekanizmaları harekete geçirilmelidir.
· Tarım ürünlerinin e-ticaret yoluyla satışı, pazar çeşitlendirmesi, genişletilmiş müşteri tabanı ve müşteri kolaylığı gibi avantajlar sağlanmalıdır.
· Üreticilerin hibrit ve sertifikalı tohumların daha geniş kullanımını sağlamak gerekmektedir.
Devlet desteği ile gıda ve tarımsal ürünlerin coğrafi dağılım ve tarımsal üretimde uzmanlaşmaya uygun olarak yerli tarım ve gıda ürünlerinin rekabet gücü artırılmalıdır.
· Tarımsal ürünler piyasasının düzenlenmesi, pazarlama ve gıda işleme ile ilgili düzenlemelerin sadeleştirilmesi ve bilimsel hale getirilmesi zaruridir.
· Çiftçilerin pazarlama riskinin azaltılması ve pazarlamada tamamlayıcı kamu yatırımları öncelikli hale getirilmeldir.
