Gerçekte ise Çiftçi Mallar Koruma Başkanlıklarının yıllık aidat bedeli 2010-2015 yılları arasında dekar başına 3-5 TL ortalamasında idi.

Çiftçi Mallar Koruma Başkanlıklarının kamuoyunda tartışılır hale gelmesinin bir sonucu olarak 2015 yılında Aydın milletvekillerinden birisinin “Çiftçi Malları aidat ödeme zorunluluğunuz yoktur” şeklinde beyanatı olayın fitilini ateşlemiş bugünlerin hazırlayıcısı olmuştur.

Bugün Çiftçi Mallar Koruma Başkanlıkları, bu beyanın ardından birçok ilçede çalışamaz hale gelmiş, bir bölümü de zor şartlar altında çalışmasını sürdürmeye çalışmaktadırlar.

Seri halde çiftçiler Çiftçi Mallar Koruma Başkanlıkları üyeliklerinden ayrılmak için başvuruda bulundular.

Ziraat Odaları ve Murakabe heyeti başkanlıları ile yapılan müzakereler sonucunda Kanunun 34. Maddesi 1. Fıkrasında yer alan “Kamu kuruluşları ile gerçek veya tüzel kişilere ait tarımsal işletmelerin kendi koruma tedbirlerini almaları durumunda, bu işletmelerden koruma ücreti alınmaz ve bu işletmelere koruma sandığından herhangi bir tazminat ödenmez.” İfadesi tarafımızdan maddede geçen “tedbir” ile ilgili olarak ayrılmak isteyen çiftçi, arazisini tel örgü ile çevirerek ve SGK kuralları çerçevesinde koruma görevlisi istihdam ederek bu maddeden yararlanır, şeklinde tez yorum ileri sürülmüştür.

Ancak politikacıların etkisinde kalan bazı çevrelerin Çiftçi Mallar Koruma Başkanlıkları aleyhine söz, beyanat ve faaliyetleri bugünkü durumu hazırlamıştır.

Zor duruma düşen Aydın ve İzmir ilçeleri Çiftçi Mallar Koruma Başkanlıkları Kanunun uygulanması ve kurumlarının hayatiyetini devam ettirebilmesi için aralarında birlik kurma girişiminde bulunmuşlarsa da herhangi bir sonuç elde edilememiş üye istifalarının önüne geçilememiştir.

Ancak 2015 yılı öncesinde Çiftçi Mallar Koruma Başkanlıklarının özellik, faaliyet ve durumları şu şekildeydi:

Bazı küçük istisnalar dışında çiftçiler Çiftçi Mallar Koruma Başkanlıkları yıllık aidatlarını muntazaman ödemekteydiler.

Yine bazı ilçeler hariç olmak üzere Çiftçi Mallar Koruma Başkanlıkları kanunun kendisine yüklediği görevleri yerine getirmekteydiler.

Bu görevlerden bazıları,
Tarım sahalarındaki arazi yollarının açılması, düzenlenmesi, tamiri ve aksayan hususların giderilmesi, eksik yolların açılması, genişletilmesi,
Çiftçilerden gelen istek ve şikâyetler doğrultusunda kararlar alınıp uygulanması,
Çiftçilerin zararları hakkında zabıtların tutulması gerekli işlemlerin yapılması,
Hayvan otlatma takvimi, bölgesi, bedeli vs. konularında planlama yapılması ve uygulanması,
Sürü sahiplerinin Çiftçi Mallar Koruma Başkanlıkları kararları konusunda bilgilendirilmeleri ve kararlara uymalarını sağlanması,
Ekili ve dikili arazilere verilen zararların maddi açıdan giderilmesi, zarar veren kişilerin tespiti ve tecziyesi.