Dünyada değişen şartlar,tarımsal üretimde ortaya çıkan teknolojik gelişmeler,pazarlama ve gıda üretim teknikleri ile tüketici tercihleri,tarım sektörünün yeniden planlanması gereğini ortaya koymuştur.Bu farklılığı 2010 ve 2020 yılları arasındaki olguları ve rakamları inceleyerek anlamamız daha kolay olacaktır.
▪ 2010 yılında küresel tarımsal üretim değeri 3.348 milyar $ olarak gerçekleşmiş ve tarımsal üretim miktarına paralel bir şekilde yıllık bileşik bazda %2, nominal olarak %21 büyüyerek 2020 yılında 4.058 milyar $ olarak gerçekleşmiştir.
▪ Asya bölgesinin yıllar itibarıyla toplam üretim değerindeki payını artırdığı görülmektedir. Özellikle Çin’de fiyatı diğer ürünlere göre yüksek seyreden pirincin yoğun olarak üretildiği bilinmektedir.
▪ Amerika bölgesinin toplamdan aldığı payını koruduğu görülürken, kendi içerisinde nominal olarak tarımsal üretim değerini %19 oranında artırdığı dikkat çekmektedir.
▪ 2010 yılında dünyada ortalama bir hektardan 1.247 ton tarımsal ürün alınırken, 2020 yılına gelindiğinde verimde artışla hektar başına 1.360 ton tarımsal ürün elde edildiği takip edilmektedir.
▪ Amerika bölgesi küresel tarımsal verimde bölgeler arasında birinci sıradadır, bunun nedenleri arasında Amerika’da tarımsal faaliyetlerde kullanılan makineleşme, yoğun gübre ve kimyasal ilaç uygulamaları olduğu düşünülmektedir.
▪ Asya bölgesinde küresel tarımsal verim 2020 yılında 1.452 ton/hektar olarak gerçekleşmiş ve tarımsal üretimde yoğun su kullanımının yüksek olduğu bölgede verimi artırmak için sulama yapıldığı değerlendirilmekte olup tarım alanları içerisinde sulama alanlarının payının en yüksek olduğu bölge olarak bilinmektedir. Aynı zamanda küresel tarım alanları, sulama, gübreleme ve istihdamda en yüksek payı olan Asya bölgesinin tarımsal verimde 2. sırada yer aldığı dikkat çekmektedir.
Covid-19 salgını sonrası üretim çeşitliliğinde temel gıdanın öncelikli olması üretim çeşitliliğine de yansımıştır.
▪ Buğday, mısır, pirinç ve şeker kamışı ürünleri temel gıdaların üretilmesinde kullanıldığından oldukça önemli olduğu ortaya çıkmıştır. Bu önemli ürünlerin üretim miktarlarına bakıldığında Çin’in ilk 3’te yer aldığı dikkat çekmektedir.
▪ Küresel buğday üretim miktarı yıllar itibarıyla sabit seyretmiş olup 2021 yılında 771 milyon ton toplam üretimin yaklaşık %42’sini Çin, Hindistan ve Rusya tarafından gerçekleştirilmiştir.
▪ Önemli ürünler arasında bakıldığında miktarsal olarak en yüksek artış, kullanım alanlarının çeşitlendiği mısırda gözlemlenmektedir. 2021 yılında 1.210 milyon ton olarak gerçekleşen mısır üretiminin %55’inin ABD ve Çin tarafından üretildiği görülmektedir.
▪ Şeker kamışı üretim miktarı 2017-2019 yılları arasında artış gösterse de 2020 yılında önceki yıllara göre daha düşük gerçekleşmiştir. Toplam üretimin %67’sini Brezilya, Hindistan ve Çin oluşturmaktadır. Şeker kamışının yetiştirilme özelliklerinden dolayı konsantre bir pazar olduğu değerlendirilmektedir.
Biz neden hala önemli ürünlere yönelmedik?
