Yok olmaya yüz tutmuş meslekler arasında ayakkabı tamirciliği ve yorgancılık da var. Öyle ki bu iki mesleği Nazilli’de yapan son ustaların en genci 50 yaşına yaklaşmış durumda. Devlet bu tür mesleklerin devam edebilmesi için vergiden muaf tutuyor ama bu önlem maalesef amacına ulaşmıyor. Çünkü ne mesleki eğitim merkezlerinde yorgancılık ve ayakkabı tamirciliği üzerine eğitim veriliyor ne de ustaların yanında çıraklar çalışıyor. Söz konusu meslekleri icra eden ustaların kendi çocukları dahi bu meslekleri sürdürmek istemiyorlar. Oysaki her ikisi de halen geçerliliğini sürdüren hatta giderek daha çok talep gören mal ve hizmet üretiyorlar. Özellikle ayakkabı tamircileri ekonomik koşulların etkisiyle altın çağını yaşıyor. Elyafın sağlıksız olması nedeniyle yün ve pamuktan yapılma yorganlara, yastıklara talep arttığından yorgancıların işleri de gayet iyi. Hal böyleyken ilginçtir ki hiç kimse ne ayakkabı tamircisi ne de yorgancı olmak istemiyor. Yani önümüzdeki en geç 20 yıl içinde bu iki mesleği yapan kimse kalmayacak. Eskiyen ayakkabılarımızı tamir ettirecek kimseyi bulamayacağız. Yün veya pamuktan yorgan yaptırmak istesek yaptıramayacağız. Nazilli Mesleki Eğitim Merkezi yetkilileriyle bu konuyu görüştüğümde herhangi bir meslek kolunun talep olması durumunda eğitim programına alınabileceğini söylediler. Yani herşey bu mesleği yapmak isteyen birilerinin olmasına bağlı. Mesleki eğitim merkezinde okuyan gençler ne yazık ki belli mesleklerde yoğunlaşıyorlar ama yorgancılık veya ayakkabı tamirciliğini hiç mi hiç düşünmüyorlar. Milli Eğitim Bakanlığı ve esnaf odalarının işbirliğinde yapılacak çalışmalar belki gençlerimizin dikkatini bu iki mesleğe çekebilir ve yok olmalarının önüne geçilebilir.