Tarımsal Üretimin Planlanması Hakkında Yönetmelik hazırlanırken planlamayı yapacak “Merkez Planlama Grubu’nun yapısını ve çıkmazlarını dünkü yazımızda irdelemiştik.
Bugün ise sıra taşra planlama grubunda.
Öncelikle illerde oluşacak planlama grubunun üye yapısını ele alalım. İllerde bir teknik komite oluşturulmakta. Teknik komite üyeleri,vali yardımcısı başkanlığında ,İl Tarım Ve Orman Müdürü, İl Tarım Ve Orman Müdürlüğü tarımsal üretimden sorumlu en az üç şube müdürü ve tarımsal üretim planlama birim sorumlusu, Bakanlık araştırma enstitüsünden bir üye, Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğünün ilde bulunan yetkili bir temsilcisi, Büyükşehirlerde büyükşehir belediyesinden, diğer illerde il özel idare genel sekreterliğinden yetkili bir temsilci, ziraat, veterinerlik ve su ürünleri alanında faaliyette bulunan fakültelerden birer öğretim üyesi, Ziraat odasından yetkili bir temsilci, Ticaret borsasından yetkili bir temsilci, İl genelinde bitkisel üretim, hayvancılık ve su ürünleri alanlarında faaliyet gösteren en fazla üyeye sahip üretici birliği, yetiştirici birliği, kooperatif veya derneklerden her bir faaliyet alanı için bir kişiden fazla olmamak üzere en fazla üç temsilci.
İl planlama grubu 12’si kamudan en fazla 5’i mesleki örgütlerden olmak üzere 17 üyeden oluşturulacaktır.
Kurulun çalışması ile ilgili olarak kurul, kararlarını, Teknik komite, başkanın çağrısı üzerine salt çoğunluk ile toplanır. İhtiyaç durumuna göre yeter sayıda toplantı yapar.
Toplantılarda teknik komite kararları, toplantıya katılanların oy çokluğu ile alınır. Oyların eşitliği halinde başkanın oyu yönünde karar alınmış sayılır.” Maddesi uyarınca siviller ve kamu aynı kararda ,daha doğrusu merkezi yönetim kararlarında uyuşamaz ve fikir birliğine varamaz ise son karar merkezi idarenin kararı olarak geçerli olacaktır.
Teknik komitenin görev alanı içerisine;
·Su kısıtı,
·sosyo-ekonomik koşullar,
·pazarlama olanakları,
·örgütlülük durumu,
· tarımsal altyapı,
·tarımsal sanayi durumu,
·depolama ve işleme kapasitesi,
·çiftçilerin mevcut alet ve ekipman varlığı,
· sulama durumu,
·münavebe,
·iş gücü olanakları,
·mera varlığı, otlatma kapasitesi,
·hayvan varlığı,
·su ürünleri üretim potansiyeli ve çiftçi deneyimleri göz önüne alınarak hazırlanacak rapor doğrultusunda ürün veya ürün gruplarında, üç yıllık dönemleri kapsayacak şekilde havza veya işletme bazında her yıl üretim planını hazırlar,denilmektedir.
Bu teknik komite yapısı,görevleri ifa yöntem-uygulamaları ve görev alanları itibari ile başarıdan çok başarısılığa mahkumdur.Bu konuda bir iki örnek verelim.
Üye yapısının yanlışlığı,sivil toplumu geçersiz kılarken bazı kamu kurumlarının görev alanları ile planlama sahaları teknik kurula devredilmekte,Örneğin Orman İl Müdürlüğü,DSİ Bölge ve şube müdürlükleri gibi alanlarında ve görev sahalarında yıllık planlamalarda uzmanlaşmış kamu kurumları ile Teknik komitenin tezata düşmesi halinde çözüm belirtilmemiştir.
Kuraklık ve su kısıtı durumlarında DSİ Bölge Müdürlüğünün yetkisi ve Valiliğin onayı ile yürürlüğe giren tsulama tedbirleri ile ilgili olarak “ bitkisel üretim alanında sulama durumunu göz önüne alarak, sulanan alanlarda en az üçlü, kuru alanda ise en az ikili münavebeyi içeren ekim nöbeti planı hazırlar ve Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğüne sunar.,”maddesi ile yerelde çözümün işine Ankara karıştılmakta,çözüm ,sulama gibi zor ve aciliyeti olan bir konu dar bir zaman diliminde çözümlenmesi gerekirken Ankara bürokrasisi de işin içine sokularak çözülmez bir sorun haline getirldiği gibi,yerelde gerçekleşen sulama imkanları da Ankara bürokrasisinin en az üçlü, en az ikili münavebe gibi ablamadıkları bir konuda karar sahibi olmalarına ve tarımsal sulamayı çıkmaza sürüklemeye yol açacaktır.