Bu ülkenin acil ihtiyacı kooperatifçiliktir.
Çünkü;
Kooperatifçilik,tarımsal üretim ve gıda pazarlamanın en uygun metodudur.
Kooperatifçilik,istikrar demektir.
Kooperatifçilik, demokratik bir üretim şeklidir.
Kooperatifçilik, hem üreticinin hem de tüketicinin hakkını gözeten bir sistemdir.
Kooperatifçilik,sürdürülebilir gıda ve tarımsal üretim sistemidir.
Kooperatifçilik öncelikle çiftçiye daha sonra tüketiciye daha sonra da devlete gereklidir
Çünkü kooperatifçilik,tarımsal üretimin kesintisiz ve sağlıklı yürümesinin en sağlam yoludur.
Tarım kesiminin sorunlarına ilgi duyan herkesin ortak görüşü, ”Tarımın kurtuluşu kooperatifçiliktedir” sloganıdır.
Ancak kooperatiflere arşı genel bir güvensizlik söz konusudur. Çünkü Türkiye’de kooperatifçilik denilince akla-öncelikle her konuyu olumsuz olarak ele aldığımızdan dolayı-sadece tabelaları kalmış köy kalkınma ve başarısızlıktan kapanma sürecinde olan diğer kooperatifler gelmektedir.
2020 yılında ise Türkiye’de 2020 yılı istatistiklerine göre 40’a yakın türde ve toplamda 60 bin kooperatif bulunmakta. Bu kooperatiflerin toplamda 6,6 milyon ortağı vardır. Tarım ve Orman Bakanlığı’nın görev ve sorumluluk alanındaki kooperatiflerin sayısı ise 10 bin iken, ortakların sayılarının toplamı 2,5 milyon civarındadır.
Gerçekte ise Türk kooperatifçiliği gelişmiş batı ülkelerinin olduğu gibi Türk kooperatifçilik tarihi içerisinde sorunludur ve kooparetifçiliğin temelinin atıldığı1910’lu yılların gerisindedir. Hemen hiçbir kooperatif “rahat” değildir.
Bunun da ana nedenleri,
• Mevzuattan kaynaklanan nedenler,
(Yasal Sorunlar Kooperatifiler konusunda yasal dağınıklık, derli toplu bütünleştirici bir kooperatifler yasasının olmayışı, kooperatifler arasında fırsat eşitsizliğine neden olmakta ve bu durum kamu kaynaklarının kullanımından başlayıp ortaklarına karşı sorumluluklarını yerine getirilmesine kadar gidilebilen bazı sorunlara neden olabilmektedir.)
• Ekonomik sorunlar: Kooperatiflerin finans yetersizliği ve finansmana ulaşamama sorunları,
• Rekabet şanslarının olamayışı,
• Gerçek ve akılcı anlamda devlet desteğinden mahrum olmaları,
• Yetenekli çalışan ve yönetici eksikliği
• Kaliteli, markalı, iç ve dış piyasalara hitap eden bir üretim sürecinden mahrum olmalarıdır.
• İdari ve Yönetim Sorunu,
• (Türkiye’de kooperatiflerin kuruluş, sevk ve idaresinin üç ayrı bakanlıkça yapılması yönetimde kısmen karışıklığa neden olmaktadır).