(2)Köy yerinde bilen biri nohuttan tatlı maya yapar; kimisi de ekşi maya… Ekmek yapılır. Bir kenara mayalanmış bu hamurdan biraz ayrılır konur.Ekmek yapmak isteyen komşu gelir bu hamurdan alır; kendi ekmeğini yapardı.Tıpkı bu küllü kor olayı gibi bu süreç döner giderdi. Süt kaynatılır, sonra soğumaya bırakılırdı. Sütün ılık bir dereceye gelmesi gerekmekteydi. Sütün uygun sıcaklığa gelip gelmediğini evin hanımı serçe parmağıyla kontrol ederdi. Daha önce yoğurt yapmış komşudan getirilen bir kaşık yoğurt, sütün içine karıştırılıp, süt mayalanırdı. Sütün kapağı kapandıktan sonra süt tenceresi battaniye-yorgan gibi şeylerle sıcaklığını korusun diye sıkıca örtülürdü. Birgün böyle bekletildikten sonra tencerenin üzeri açılır. Biraz soğutulduktan sonra yoğurt yenirdi. Ekmekler mis gibi kokar; yoğurtlar tahta gibi sert olurdu.
(1)Demokrat İzmir Gazetesi, 26 Haziran 1946.
(2)Daha geniş bilgi için bakınız: Aydın’da Siyaset(1946-1950),Menderes Akdağ, 2008-Aydın.